0 reply
0 recast
0 reaction
6 replies
0 recast
109 reactions
1 reply
0 recast
0 reaction
1 reply
0 recast
0 reaction
1 reply
0 recast
0 reaction
1 reply
0 recast
0 reaction
1 reply
0 recast
0 reaction
Neden ozgurluk diye bildigim sey bu kadar acimasiz cikti? Her sey baslarken nasil da coskuluydum, gokyuzunden yeryuzune suzulmek ne guzel olur demistim. Beni bekleyen o sonsuz ucusu hayal etmistim, ruzgarin sefkatli dokunuslariyla sarilmayi… Ama neden her sey bu kadar hizli degisti? O tokatlar… O ilk aci, o ilk bolunme. Ne kadar da sertti. Bir parcami kaybetmek ne kadar korkutucuymus, kimse anlatmadi bana. Hayal ettigim ucusun ortasinda, ruzgar dost degilmis meger, anladim. Neden beni boyle kirdi?
O ilk cigligimi bastirmaya calisirken, neden anlam veremedim? Kopan parcalarimin pesine dustum, toplamak istedim, ama bir tokat daha… Suzuldugumde, altimda yatan toprak bana huzur vaat ediyordu, degil mi? Ama bu yolculuk neden boyle keskin oldu? Ruzgarin kollari, beni saracakken neden itti? Yoksa ben mi fazla hayal kurdum?
Topraga dokundugumda, icimde bir sessizlik oldu. Her sey sona ermis gibi, ama ayni zamanda yeni bir sey basliyor gibiydi. Gokyuzune baktim. O eski halime, bulutken hissettigim o butunl… 0 reply
0 recast
0 reaction