Yağmur taneleri.
Her biri özgürce kendini salıverdi buluttan, özgürlüğün tadını çıkarmaya başladı. Şiddetini arttıra arttıra süzüldü, mutlu olduğunu sanarken sert bir tokatın tadına baktı. İlk acısını orada tattı ve parçalandı. Anlayamadı, kendisinden kopan damlara baktı çığlıklar atacaktı ki bir tokat daha.. Hasretiyle süzüldüğü sevgisiyle okşadığı rüzgarın kendisine böyle bir acı yaşatacağını nereden bilebilirdi. Bilemedi..
Tüm parçalanmış damlalarıyla son tokatını yedi ve toprağa düştü. Döndü gökyüzüne baktı kendisinden ayrılan buluta ve anladı ki özgür olmak yağmur taneleri gibi süzülerek yeryüzüne inmek değil, bulut kalabilmekti. 
Ve toprak, mutlu oldu. https://ik.imagekit.io/lens/media-snapshot/e7441019b5446acf985e689b90b2bf43e9cb6d0502567cd246966987175b37bb.jpg

Afternoon, team! Ready to tackle the rest of the day?   Hay dữ mày!