Bu devir, sıradan insanın en parlak zamanı; duygusuzluğun, bilgisizliğin, tembelliğin, yeteneksizliğin, hazıra konmak isteyen bir kuşağın devridir. Kimse bir şeyin üzerinde durup düşünmüyor. Kendisine bir ülkü edinen çok az. Umutlu birisi çıkıp iki ağaç dikse herkes gülüyor: "Yahu bu ağa…

Dostoyevski'nin hangi kitabını okusam insanın yüzyıl sonra bile bir adım ileri gidemediğini görmek üzücü. Yeraltından Notlar insan davranışı açısından beni çok etkilemişti. Günaydın bu arada.